URINE IN EXCESS - Bereidheid om te urineren te allen tijde

Een zeer groot volume urine of een constante drang om te urineren kan een van de eerste symptomen zijn van urinewegaandoeningen. Als u geen overtollige vloeistoffen gebruikt en toch altijd plast, lees dan dit artikel zorgvuldig.

Niet alle overtollige urine is hetzelfde. U kunt bijvoorbeeld meerdere malen per dag een kleine hoeveelheid urine urineren, meerdere keren per dag te veel urine, of op sommige momenten van de dag te veel urine.

De aanwezigheid of niet-geassocieerde symptomen is ook belangrijk. Overmatige urine kan gepaard gaan met pijnlijk urineren, bloed in de urine, schuimende urine, enz. Je kunt ook te veel plassen en te dorstig worden of te veel plassen en geen dorst krijgen.

In dit artikel zullen we proberen uit te leggen wat de belangrijkste ziekten of problemen zijn die moeten worden overwogen wanneer de patiënt overdreven urineert.

Excess urine

Zoals al vermeld in de inleiding van de tekst, heeft niet elke patiënt die klaagt over excessieve urine, precies dezelfde symptomen. Voordat we ingaan op de oorzaken van overtollige urine, is het belangrijk om een ​​aantal concepten te differentiëren.

• Polyurie : dit is de naam die wordt gegeven aan overmatige urineproductie gedurende 24 uur. We zeggen dat er polyurie is als het urinevolume groter is dan 3 liter per dag.

Polyurie kan geschikt zijn als de patiënt te veel vloeistof opneemt en moet verwijderen. In dit geval is het zinvol om vaak te plassen, omdat de patiënt veel vloeistof drinkt. Te veel urine is slechts een natuurlijke fysiologische reactie.

Polyurie wordt ongepast genoemd wanneer de patiënt te veel plast, zelfs zonder een grote hoeveelheid vocht gedurende de dag. In dit geval is overmatig verlies van urine geen natuurlijke reactie en leidt het de patiënt tot uitdroging.

De nier is het lichaam dat verantwoordelijk is voor het beheersen van het lichaamsvocht. Het lichaam is altijd in balans. Als we te veel vloeistof drinken, gaat het teveel in de urine. Als we op een warme dag zijn en we veel water uit het zweet verliezen, vermindert de nier de productie van urine om overmatig waterverlies te voorkomen.

Wanneer we te veel gaan plassen zonder te veel vocht te gebruiken, is dit een teken dat er iets mis is.

• Polaciurie (polaquiurie): het is vaak plassen, maar met het totale volume urine gedurende de dag binnen het normale bereik. Het is die persoon die verschillende keren naar de badkamer gaat, maar altijd kleine hoeveelheden urineert.

• Niguyria: het is het teveel aan urine dat 's nachts ontstaat en zorgt ervoor dat de patiënt verschillende keren wakker wordt om te plassen. Overmatig urineren vindt alleen 's nachts plaats terwijl de patiënt slaapt.

polyurie

De hoofdoorzaak van polyurie is overmatig watergebruik. Als je 3 liter water per dag drinkt, plas je iets van ongeveer 3 liter per dag (iets minder op warme dagen).

Soms is overmatig watergebruik niet opzettelijk, en dit is een teken van psychiatrische ziekte. De pathologische consumptie van water wordt psychogene polydipsie genoemd. Sommige mensen drinken zoveel water, ze komen binnen en urineren meer dan 10 liter per dag.

Diabetes mellitus

De belangrijkste oorzaak van ongepaste polyurie is diabetes mellitus (lees: WAT IS DIABETES?). Diabetes is een ziekte die wordt gekenmerkt door hoge niveaus van glucose (suiker) in het bloed. Telkens wanneer de bloedglucosewaarde hoger is dan 200 mg / dl, gaat een deel van de overtollige glucose in het bloed uit in de urine, een teken dat we glycosurie noemen.

Omdat we geen suiker kunnen urineren, moet deze hele glucose worden verdund om te worden geëlimineerd. Hoe groter de glucoseconcentratie die de nieren bereikt, hoe meer water nodig is voor de verdunning. Het eindresultaat is dat we, om deze overtollige glucose te elimineren, samen veel water moeten elimineren. Dit is de reden waarom diabetici vaak plassen. En omdat hij erg ongepast plast, droogt hij uit en voelt hij zich erg dorstig. Daarom is polyurie geassocieerd met overmatige dorst een typisch teken van diabetes mellitus.

Diabetes insipidus

Maar diabetes mellitus is niet de enige oorzaak van ongepaste polyurie. Er zijn enkele ziekten van de niertubuli die kunnen leiden tot buitensporig verlies van water in de urine. De meest voorkomende is een andere vorm van diabetes, diabetes insipidus genaamd.

Hoewel de naam vergelijkbaar is, zijn de twee ziekten compleet anders. De enige overeenkomst is de overmatige en ongepaste productie van urine. De term diabetes heeft een Griekse oorsprong en betekent in een grove vertaling 'waterverlies'. De term mellitus heeft te maken met honing, zoet, terwijl insipidus gebrek aan smaak betekent.

Diabetes insipidus wordt veroorzaakt door een probleem in het antidiuretisch hormoon (ADH), een stof die in de hersenen wordt geproduceerd en die verantwoordelijk is voor het regelen van de hoeveelheid water die de nier zal elimineren of opnieuw zal opnemen. Wanneer ADH in overmaat in het bloed is, plassen we weinig; als ADH ontbreekt, plassen we veel. Diabetes Insipidus treedt op wanneer de hersenen weinig ADH produceren of wanneer de nier ziek wordt en het vermogen verliest om te reageren op de ADH die in het bloed aanwezig is. Om diabetes insipidus beter te begrijpen, lees: DIABETES INSIPIDUS | Oorzaken en symptomen.

Overmatige consumptie van alcohol

Iedereen die alcohol drinkt, heeft al gemerkt dat we na het 2e of 3e glas bier of wijn de hele tijd zin hebben om te urineren. Overmatige urine ontstaat niet alleen door te drinken, maar omdat alcohol inwerkt op het centrale zenuwstelsel door remming van de productie van het hormoon ADH. Dus we urineren veel als we alcohol drinken (lees: SURF EN WAAROM WIJ DRONKEN? Voor meer details). Het is een illusie om te denken dat alcoholische dranken dienen om te hydrateren in de dag van sterke hitte. Het effect is precies het tegenovergestelde. Omdat alcohol een voorbijgaande oorzaak van diabetes insipidus is, is het eindresultaat een uitdroging van overtollige urine geëlimineerd.

diuretica

Een andere veel voorkomende bron voor overtollige urine is het gebruik van diuretica (lees WAT DOEN DIURETICS SERVEREN?). Over het algemeen is de oorzaak duidelijk, vraag de patiënt gewoon welke remedies hij neemt om erachter te komen of er een diureticum bij betrokken is.

De patiënt neemt echter niet altijd bewust diuretische stoffen op. Sommige magische formules voor gewichtsverlies of natuurlijke remedies presenteren diuretische stoffen verborgen in hun formuleringen. De patiënt begint het medicijn te nemen, verliest gewicht en denkt dat hij afgevallen is. Hij verloor zelfs water vanwege het diureticum dat in de formule is verborgen.

cafeïne

Cafeïne is een stof met een diuretisch effect. Als het teveel wordt geconsumeerd, kan dit leiden tot een toename van het dagelijkse urinaire volume. Cafeïne is niet alleen aanwezig in koffie, maar ook in thee, frisdranken en energie.

Chronische nierinsufficiëntie

Chronisch nierfalen in gevorderde stadia kan leiden tot verhoogde urineproductie door verlies van het vermogen van de nieren om water vast te houden. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is soms het eerste zichtbare teken van nierziekte geen vermindering van de urineproductie, maar eerder het tegenovergestelde (lees: CHRONISCHE RENALE ONVOLDOENDEENHEID).

pollakiurie

De polaciurie, zoals al uitgelegd, is de frequente drang om te urineren, maar altijd in kleine hoeveelheden. Terwijl polacirie een symptoom is dat vaak gerelateerd is aan nieren, die overtollige urine produceren, wordt polacirie meestal veroorzaakt door problemen in de lagere urinewegen, dwz prostaat, blaas of urethra.

Urineweginfectie

Polaciurie is een klassiek symptoom van cystitis, een naam die we geven aan een blaasontsteking (lees: URINAIRE INFECTIE - CYSTITE). Als de blaas ontstoken is, kan hij geen grote hoeveelheden vloeistof vasthouden. Daarom zorgt een kleine hoeveelheid urine ervoor dat u al naar de badkamer wilt gaan.

De patiënt urineert meerdere keren per dag, altijd in kleine hoeveelheden. Het is heel gewoon dat de patiënt de hele blaas ledigt, maar toch bereid blijft om te plassen.

Verontreiniging veroorzaakt door een urineweginfectie gaat vaak gepaard met dysurie, pijn of brandend gevoel ten tijde van het plassen.

Ziekten van de prostaat

Verontreiniging kan ook worden veroorzaakt door prostaataandoeningen. De vergrote prostaat verstoort de urineproductie, waardoor het moeilijk wordt om de blaas volledig te ledigen. Omdat de blaas altijd met wat restvolume is, vult deze sneller en neemt de drang om te urineren vaker voor (lees: PROSTATE SYMPTOMEN).

zwangerschap

Zwangerschap is een veelvoorkomende oorzaak van zowel polyurie als polyurie (lees: SYMPTOMEN VAN ZWANGERSCHAP).

nocturie

Mensen met nocturie zijn degenen die minstens 2 keer per nacht opstaan ​​om te plassen. Alle ziekten en aandoeningen die polyaciurie of polyurie veroorzaken, kunnen ook tinnitus veroorzaken.

Bij oudere mannen is nocturie een typisch teken van prostaataandoeningen.

De oorzaak van de nocturie is echter vaak eenvoudiger. Vaak is het genoeg om het verbruik van vloeistoffen aan het eind van de middag te verminderen, zodat de nachtmerrie niet zo intens is. Als de patiënt diuretica gebruikt, moet idealiter de tijd van de laatste dosis vóór 18 uur liggen.

Patiënten met hartfalen, cirrose of elke andere ziekte die oedeem (zwelling) in de benen veroorzaakt, kan nocturie veroorzaken. Bij het naar bed gaan, is de neiging dat oedeem opnieuw in het bloed wordt opgenomen en deze overmaat water vervolgens door de nieren wordt geëlimineerd.

ENXAQUECA - Symptomen, oorzaken en behandeling

index In dit artikel behandelen we de volgende punten over migraine: Wat een hoofdpijn. Wat is migraine. Wat zijn de oorzaken. Ontketende factoren. Tekenen en symptomen. Subtypes van migraine. Hoe de diagnose is gesteld. Wat zijn de behandelingsopties. Crisispreventie. introductie In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is migraine geen term die wordt gebruikt om een ​​zeer sterke hoofdpijn te beschrijven. Ni

(geneeskunde)

ACUTE HIV-INFECTIE - Acuut Retroviraal Syndroom

Acute hiv-infectie, ook wel acuut retroviraal syndroom genoemd, is een griepachtige aandoening die optreedt 2-4 weken nadat de patiënt is geïnfecteerd met hiv. Niet alle patiënten die onlangs met HIV zijn geïnfecteerd, vertonen een acute fase en veel van degenen die het presenteren, doen dit op een niet-specifieke manier, met symptomen die lijken op die van een van de verschillende respiratoire virussen die de mens kent. In

(geneeskunde)