Doofheid bij ouderen - Oorzaken, symptomen en behandeling

De beroemde doofheid van ouderen wordt veroorzaakt door het natuurlijke gehoorverlies dat optreedt bij het ouder worden; deze verandering wordt genoemd in het medicijn presbycusis. Presbycusis is een multifactoriële ziekte die wordt gekenmerkt door progressief gehoorverlies in beide oren gedurende het hele leven. Deze gehoorbeschadiging beïnvloedt meestal de hoge frequenties van de hoorzitting (ik zal het in de hele tekst beter uitleggen).

Gehoorverlies heeft een enorme impact op de kwaliteit van leven van miljoenen oudere mensen en wordt een steeds vaker voorkomende aandoening bij de vergrijzende bevolking.

Oorzaken van additief verlies bij ouderen

Gehoorverlies komt vaker voor als het individu ouder wordt. Ongeveer 11% van de patiënten in de leeftijd van 44 tot 54 heeft al enig gehoorverlies. Dit percentage stijgt tot 25% onder 55- tot 65-jarigen en bereikt bijna 50% van de bevolking ouder dan 70 jaar.

Er wordt aangenomen dat erfelijkheid en chronische blootstelling aan harde geluiden de belangrijkste factoren zijn die bijdragen aan gehoorverlies in de loop van de tijd.

Andere factoren kunnen ook het gehoorverlies tijdens een leven versnellen, waaronder:

1. Gebruik van giftige stoffen in de oren, zoals:

• Antibiotica van de aminoglycosideklasse in hoge doses.
• Chemotherapie.
• Chronisch gebruik van aspirine.
• Chronisch gebruik van ontstekingsremmers.
• Sildenafil (Viagra).
• Cocaïne.
• Chloroquine.
• Intoxicatie door zware metalen zoals kwik, lood of arsenicum.

2. Infecties:

• Otitis media.
• Virale cocleitis.
• Meningitis.

3. Roken.

4. Hypertensie.

5. Diabetes.

6. Trauma.

Symptomen van gehoorverlies bij ouderen

Het belangrijkste kenmerk van presbyacusis is het progressieve en symmetrische verlies van hoogfrequent gehoor over de jaren heen. Dit gehoorverlies kan ook gepaard gaan met tinnitus, duizeligheid en onbalans.

De mens kan frequenties tussen 20 Hz en 20000 Hz (20 KHz) horen. Veel volwassenen kunnen frequenties boven 15000 Hz (15 KHz) niet meer horen. Bij presbyacusis is het gehoorverlies zelfs groter en zijn de frequenties die het meest worden beïnvloed, die van meer dan 2000 Hz (2 KHz).

In de loop van de jaren blijft het vermogen om hoge frequenties te horen dalen, en middelgrote en lage frequenties (0, 5 tot 2 KHz), geassocieerd met menselijke spraak, raken ook in toenemende mate betrokken.

Gemiddeld gebruiken we geluiden met frequenties van 250 Hz tot 4000 Hz (4 kHz). In menselijke spraak zijn de klinkers meestal van gemiddelde en lage frequentie, terwijl de medeklinkers van hoge frequentie zijn. Sommige medeklinkers met het "Z" -geluid kunnen bijvoorbeeld frequenties tot 8000 Hz (8 KHz) hebben. Als gevolg hiervan rapporteren patiënten met hoogfrequent gehoorverlies vaak dat ze kunnen horen wanneer iemand spreekt, maar begrijpen ze niet wat er wordt gezegd als gevolg van het verlies van informatie over medeklinkergeluiden.

Auditieve moeilijkheid wordt verergerd in de aanwezigheid van achtergrondgeluid. Patiënten die slechthorend zijn door leeftijd hebben de neiging redelijk goed te presteren in privégesprekken in een stille kamer, maar ervaren problemen in sociale settings. Patiënten klagen er ook over dat ze meer moeite hebben om vrouwen te horen dan mannen, omdat ze van nature een spraak met hogere frequentie hebben (verwar de frequentie van geluid niet met de hoogte van de spraak).

Een veel voorkomende bevinding bij patiënten met gehoorverlies is een paradoxale overgevoeligheid voor harde geluiden. Oudere mensen klagen dat geluiden te luid worden wanneer ze zich op een niveau bevinden dat gemakkelijk wordt getolereerd door mensen met een normaal gehoor. Deze verandering verklaart waarom schreeuwen met patiënten met presbyacusis vaak nogal contraproductief kan zijn. Mensen denken dat ze te hard moeten praten, zodat ouderen met een zekere mate van doofheid ze kunnen horen. Als we schreeuwen, worden de laagfrequente klinkers versterkt, terwijl de medeklinkers onhoorbaar blijven, wat voor de luisteraar erg ongemakkelijk kan zijn. Bij presbyacusis is het probleem veel meer in relatie tot de frequenties van het geluid dan de intensiteit van het geluid. Huilen werkt alleen als de patiënt andere oorzaken heeft voor gehoorverlies, zoals een cerumen-stop (oorsmeer) die de doorgang van geluid blokkeert.

De overgrote meerderheid van de patiënten heeft meerdere jaren nodig om medische hulp te zoeken voor hun gehoorverlies. Dit is deels het gevolg van het sluipende begin van de ziekte en het negatieve stigma dat hoort bij het gebruik van hoortoestellen.

De meerderheid van de ouderen ziet gehoorverlies als onvermijdelijk en onbehandelbaar. Presbycusis kan echter, wanneer het niet wordt herkend en behandeld, leiden tot progressief sociaal isolement en depressie, vooral als de patiënt ook andere functionele beperkingen heeft, zoals moeite met lopen of visuele gebreken.

Tinnitus kan ook een groot probleem zijn bij presbyacusis. Het geluid wordt meestal omschreven als een zoemen dat beide oren beïnvloedt of diffuus "in het hoofd".

Iedereen die enige mate van gehoorverlies voelt, moet een otolaryngoloog raadplegen. Deze arts kan gehoorverlies diagnosticeren en uw oorzaak (en) identificeren. Met een examen genaamd audiogram kan de arts gehoorverlies vaststellen. Tijdens deze test, met een koptelefoon, hoort u geluiden die op één oor zijn gericht. De KNO-arts zal een reeks geluiden, frequenties en ook verschillende woorden presenteren om uw gehoorvermogen te bepalen.

Behandeling van gehoorverlies bij ouderen

Er is geen behandeling die gehoorverlies bij ouderen voorkomt of geneest. Er zijn echter verschillende opties om gehoorverlies te verzachten en te compenseren.

Hoortoestellen

Hoortoestellen kunnen de gehoorfunctie in de meeste gevallen van presbyacusis verbeteren. Gehoorverlies wordt zelden zo ernstig dat hoortoestellen niet effectief zijn in het herstellen van het vermogen om te communiceren.

De technologische vooruitgang van hoortoestellen in de afgelopen jaren heeft hun prestaties aanzienlijk verbeterd, waardoor de slechte ervaringen die ooit voorkwamen, tot een minimum werden beperkt. Aangezien er verschillende modellen op de markt zijn, moet u misschien enkele opties uitproberen voordat u het hoortoestel vindt dat het beste bij u past.

Hoortoestellen helpen ook om de tinnitus te verbeteren die veel patiënten met presbyacusis ervaren.

Cochlear-implantaat

Voor patiënten met ernstig gehoorverlies waarbij het hoortoestel niet effectief is, is er de mogelijkheid van een cochleair implantaat. Het cochleair implantaat omvat het plaatsen van een reeks elektroden in het binnenoor om de neuronen die verantwoordelijk zijn voor de interpretatie van geluiden direct te stimuleren. Deze procedure kan veilig worden uitgevoerd, zelfs bij mensen ouder dan 80 jaar.

Cochleaire implantaten zijn geïndiceerd voor mensen met ernstig bilateraal gehoorverlies die niet significant verbeteren met gehoorapparaten.

VIDEO: STRALING VAN SIGARETTEN EN HET MILIEU

Bezoek ons ​​YouTube-kanaal: https://www.youtube.com/mdsaude Videotranscript Hallo, heb je ooit gelezen of gehoord dat sigaretten in je leven radioactief zijn? Wist u dat het roken van twee pakjes sigaretten per dag gedurende een jaar uw longen blootstelt aan een hoeveelheid straling gelijk aan 5.000

(geneeskunde)

VERSCHILLEN TUSSEN ANTIBIOTICA EN ANTI-INFLAMMATOIRES

Antibiotica en ontstekingsremmers zijn verschillende geneesmiddelen, maar veroorzaken, omdat ze dezelfde namen hebben, enorme verwarring bij patiënten. Het is heel gewoon dat iemand een ontstekingsremmer gebruikt en denkt dat hij wordt behandeld met antibiotica en omgekeerd. Antibiotica en ontstekingsremmers hebben verschillende werkingsmechanismen en zijn geïndiceerd om verschillende problemen te behandelen.

(geneeskunde)