OORZAKEN VAN URINE MET STERKE GEUR

OORZAKEN VAN URINE MET STERKE GEUR

Een stinkende urine kan een teken zijn van uitdroging of urineweginfectie. Voedsel en medicijnen zijn ook een veel voorkomende oorzaak van veranderde urinegeur.

In deze tekst behandelen we de belangrijkste oorzaken van een sterk ruikende urine.

Als u op zoek bent naar informatie over de verschillende kleuren die urine kan bevatten, lees dan: VERANDERINGEN IN URINE COLOR.

Oorzaken van sterk geurende urine

Urine heeft een karakteristieke geur die wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van een stof die ureum wordt genoemd. Hoe hoger de concentratie ureum, hoe sterker de geur van urine. In de overgrote meerderheid van de gevallen duidt een stinkende urine op een dun verdunde urine; meestal een urine met een sterke gele kleur.

Dus de eerste stap naar het hebben van een sterk ruikende urine is om je vochtinname te verhogen. Er is geen magisch nummer, we moeten vloeistoffen drinken tot de urine bijna transparant is. Soms duurt het tot drie liter water per dag (lees: Hoeveel liter water zouden we per dag moeten drinken?).

Naast het verbeteren van de geur, voorkomt verdunde urine de vorming van nierstenen (lees: nierstenen).

Kijk naar de bovenstaande illustratie. Hoe meer de patiënt uitgedroogd is, des te meer water de nieren zullen proberen te behouden, wat leidt tot een geconcentreerde urine, die wordt gekenmerkt door een gelere verkleuring en een meer intense geur.

Stank in de urine veroorzaakt door bacteriën

Als de urine al goed verdund is en nog steeds stinkt, moet gedacht worden aan de aanwezigheid van bacteriën die ureum metaboliseren tot ammoniak, een stof die een nog sterkere geur heeft.

Het is belangrijk op te merken dat de aanwezigheid van bacteriën in de urine niet noodzakelijkerwijs erop wijst dat er een urineweginfectie is. Het wordt alleen als een urineweginfectie beschouwd als er symptomen zijn die verband houden met de aanwezigheid van bacteriën (lees: CYSTITE | SYMPTOMEN EN BEHANDELING).

Naast de aanwezigheid van bacteriën in de urine, kunnen sommige urethritis (urethrale infecties), zoals gonorroe (lees: GONORREY en symptomen) ook de oorzaak zijn van een slechte geur. Een sterke geur geassocieerd met een afscheiding uit de urethra is zeer indicatief dat de bron van de geur een urethrale infectie is.

Bij vrouwen kan deze urinebuisontlading, die discreter is dan vaginale afscheiding, onopgemerkt blijven, waarbij de stank in de urine een diagnostische tip is.

In feite is het bij vrouwen noodzakelijk om zeker te zijn dat de veronderstelde vieze geur van de urine niet echt een stank van de vagina is, veroorzaakt door vaginale afscheiding. Een consult bij de gynaecoloog kan vaginale infecties en urethritis uitsluiten (lees: VAGINITE).

Andere oorzaken van sterke urinegeur

Er zijn medicijnen en voedingsmiddelen die de geur van urine kunnen veranderen. Asperges en vitaminen zijn veel voorkomende oorzaken van sterk geurende urine. Sommige antibiotica, vooral uit de penicillinefamilie, kunnen ook verantwoordelijk zijn. Soms kunnen we de oorzaak van de stank niet detecteren, maar veranderingen in voeding kunnen het beeld verbeteren.

Diabetes mellitus kan stinkende urine veroorzaken, maar heeft meestal andere bijbehorende symptomen, zoals gewichtsverlies, zwakte, dorst, overmatige urine (polyurie), enz. Nauwelijks, slecht ruikende urine is het enige symptoom van de patiënt met diabetes (lees: DIABETES MELLITUS | Diagnose en symptomen).

Bij oudere mensen kunnen blaaskanker en fistel (binding) van de blaas tot de darm de oorzaak van de slechte geur zijn. Blaaskanker ontstaat meestal bij rokers en treedt op bij hematurie (aanwezigheid van bloed in de urine) (lees: HEMATURIA | URINE WITH BLOOD).

De fistel van de blaas met de darm veroorzaakt een symptoom dat pneumaturie wordt genoemd, wat de afvoer van gassen uit de darm door de urine is. Het zijn twee ziektes die bij jonge mensen niet mogen worden overwogen, omdat ze in deze leeftijdsgroep zeer zeldzaam zijn.

Sommige zeldzame genetische ziekten, zoals fenylketonurie, geven ook een sterke geur, maar zijn ziekten van pasgeborenen.

Behandeling voor sterk geurende urine

De beste behandeling voor een stinkende urine is een hogere hoeveelheid vocht. Vóór een onderzoek moeten we ervoor zorgen dat de urine goed wordt verdund.

Als de oorzaak van sterk ruikende urine een urineweginfectie, een urethritis of een vaginitis is, verbetert de geur door het gebruik van antibiotica om die infecties te behandelen. Als bacteriën worden gedetecteerd in de urine maar er zijn geen symptomen van een urineweginfectie, is behandeling met antibiotica controversieel.

Met het willekeurige gebruik van antibiotica moet voorzichtigheid worden betracht om het optreden van resistente bacteriën te voorkomen.

Als de geur erg ongemakkelijk is, kan een enkele antibioticakuur zelfs acceptabel zijn. Echter, als de sterke geur na een tijdje terugkeert, is het niet verstandig om het gebruik van antibiotica te blijven herhalen vanwege het risico van het selecteren van resistente bacteriën.

Gebruik van medicijnen, vooral die beroemde vitaminesupplementen, waarvan de gezondheidsefficiëntie twijfelachtig is, kan de oorzaak zijn. De geur kan na een paar dagen verdwijnen zonder deze stoffen.

Als de geur iets is dat enorm stoort, stel ik een afspraak voor aan de uroloog of gynaecoloog om het beeld te verduidelijken.


RED-VLEES VEROORZAAKT WERKELIJK KANKER?

RED-VLEES VEROORZAAKT WERKELIJK KANKER?

In oktober 2015 bracht de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een rapport uit van het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IACR) waarin rood verwerkt vlees werd geclassificeerd als een carcinogeen kankerverwekkend groep I. dezelfde groep waartoe sigaretten, asbest en ioniserende straling behoren

(geneeskunde)

Subklinische hypothyreoïdie - Symptomen en behandeling

Subklinische hypothyreoïdie - Symptomen en behandeling

Hypothyreoïdie is de naam van de ziekte die wordt veroorzaakt door de slechte werking van de schildklier, die verantwoordelijk is voor de productie van hormonen die onze stofwisseling beheersen. Subklinische hypothyreoïdie, de focus van dit artikel, is een milde vorm van hypothyreoïdie, meestal zonder symptomen maar al detecteerbaar door laboratoriumtests. I

(geneeskunde)