Hypothyreoïdie - Symptomen, oorzaken en behandeling

Hyperthyreoïdie, met als hoofdoorzaak de ziekte van Graves, is de aandoening waarbij de schildklier (ook wel schildklier) niet goed functioneert, wat leidt tot een overmatige hormoonproductie.

Om hyperthyreoïdie te begrijpen moet men begrijpen wat de schildklier is en waar het voor is. Daarom stel ik voor om eerst de tekst te lezen: ZIEKTEN EN SYMPTOMEN VAN TIREOÏD.

Als u op zoek bent naar informatie over hypothyreoïdie (lage schildklierfunctie), is de volgende tekst de volgende: HYPOTHYDOSE (HYDROXIDE THYROIDIDEN)

Voordat we verdergaan, bekijk deze korte video waarin op een eenvoudige manier wordt uitgelegd wat de belangrijkste symptomen zijn van een zieke schildklier.

Wat is hyperthyreoïdie?

De schildklier produceert twee hormonen die triiodothyronine en thyroxine worden genoemd, beter bekend als T3 en T4. Deze hormonen controleren onze stofwisseling en zijn onder meer verantwoordelijk voor onze calorische uitgaven, lichaamstemperatuur, gewichtstoename, etc.

Lees de volgende twee paragrafen rustig, volgens onderstaande figuur.

De hypofyse of hypofyse is een orgaan dat zich aan de basis van de hersenen bevindt en de mate van schildklierfunctie regelt via een hormoon dat thyroïdstimulerend hormoon (TSH) wordt genoemd. De aanwezigheid van TSH in het bloed stimuleert de schildklierfunctie; De afwezigheid van TSH remt het.

Wanneer er weinig circulerend schildklierhormoon is, detecteert de hypofyse deze val en verhoogt onmiddellijk de secretie van TSH, wat een grotere productie van T3 en T4 door de schildklier stimuleert. Wanneer er te veel circulerend hormoon is, verlaagt het de TSH-secretie, waardoor de schildklier wordt ontmoedigd T3 en T4 te produceren. Daardoor is het lichaam in staat om zijn metabolisme altijd op een ideaal niveau te houden.

Hyperthyreoïdie treedt daarom op wanneer er een overmaat aan T3 en T4 in de bloedsomloop is die niet door de normale mechanismen kunnen worden gecorrigeerd. Dit kan op twee manieren gebeuren:

1 - Een probleem in de hypofyse waardoor het ongecontroleerd wordt en veel TSH produceert, wat op zijn beurt de schildklier stimuleert om T3 en T4 voor onbepaalde tijd te produceren.

Wanneer de oorzaak van hyperthyreoïdie centraal staat, dwz een defecte hypofyse, zullen we een zeer hoge TSH hebben die geassocieerd is met een zeer hoge T4.

2- De schildklier wordt een onafhankelijk orgaan, dat T3 en T4 naar believen produceert, waarbij de niveaus van bloed-TSH worden genegeerd.

Wanneer het probleem zich in de schildklier zelf voordoet, is het eerste wat de hypofyse doet wanneer het hoge niveaus van hormonen detecteert, het stoppen van de productie van TSH. Daarom zullen we een zeer lage TSH hebben, maar nog steeds een zeer hoge T4.

Opmerking: in de klinische praktijk maten we vrij T4 (T4L), wat de fractie is van het chemisch actieve hormoon.

→ Lees voor meer informatie over TSH, T3 en T4: TSH AND T4 FREE - Schildkliertesten.

Symptomen van hyperthyreoïdie

Ongeacht de oorzaak, de symptomen van hyperthyreoïdie worden altijd veroorzaakt door de overmaat aan circulerend T4L, wat een veelvoorkomend gevolg is, hetzij door een centraal probleem, hetzij door de schildklier zelf.

Overmatig schildklierhormoon kan veroorzaken:

• Angst en prikkelbaarheid.
• Insomnia.
• Gewichtsverlies zonder verlies van eetlust (soms is er verhoogde eetlust).
• Tachycardie = toename van de hartfrequentie boven 100 slagen per minuut.
• Hartritmestoornissen.
• Tremors in handen.
• Terugtrekking van de oogleden.
• Zweten en overmatige hitte.
• Verlies van spierkracht.
• Diarree of toegenomen aantal stoelgangen.
• Verkorting of stopzetting van de menstruatie.
• Struma.

Goiter, het laatste teken dat hierboven wordt beschreven, treedt op wanneer er een vergroting van de schildklier is. Deze groei is gebruikelijk wanneer er een permanente stimulus is voor de productie van T3 en T4 en kan klinisch worden opgemerkt als een uitpuilende nek.

Ziekte van Graves

De meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie is de ziekte van Graves. Deze ziekte is een auto-immuunproces (lees: AUTO-IMMUNE DISEASE) waarbij het lichaam op onjuiste wijze antilichamen tegen de schildklier zelf begint aan te maken. Deze antilichamen tasten de TSH-receptoren aan, waardoor de schildklier denkt dat er teveel TSH in de bloedbaan zit. Het eindresultaat is een overmatige afgifte van schildklierhormonen.

Ernstige ziekte komt 8 keer vaker voor bij vrouwen en komt meestal voor tussen 20 en 40 jaar.

Naast alle hierboven beschreven tekenen en symptomen, kan de hyperthyreoïdie van Graves de zogenaamde Graves oftalmopathie presenteren.

De antilichamen vallen niet alleen de schildklier aan, maar ook de spieren en het vetweefsel rondom de ogen. Deze agressie veroorzaakt verwonding en oedeem van de extraoculaire spieren, leidend tot een uitsteeksel van het oog, naast zwelling en ontsteking eromheen (periorbitaal oedeem).

Patiënten met Graves 'oftalmopathie kunnen ook dubbelzien, constante oogirritatie, oogpijn, wazig zien en, in meer ernstige gevallen, blindheid hebben.

Sommige mensen hebben van nature meer uitstekende ogen. Bovendien kan te veel schildklierhormoon zelf leiden tot een terugtrekking van het ooglid. In Graves 'oftalmopathie is het uitsteeksel echter zo belangrijk dat het mogelijk is om het wit van de ogen (sclera) te zien, boven en onder de iris, zoals hieronder geïllustreerd.

Een zeldzamere manifestatie van de ziekte van Graves is dermopathie, myxoedeem genaamd, die optreedt door infiltratie van de huid door auto-antilichamen. De huid is gezwollen, hard, met knobbeltjes op het oppervlak en donkerder.

Andere oorzaken van hyperthyreoïdie

Naast de ziekte van Graves zijn er nog andere oorzaken van hyperthyreoïdie:

- Plummer's ziekte of toxische multinodulaire struma: treedt op door de vorming van adenomen, goedaardige tumoren, in de schildklier. Deze adenomen zijn chemisch actief en produceren T4 en T3 onafhankelijk van de schildklier- of circulerende TSH-waarden.

- Toxisch adenoom: idem als hierboven, behalve dat er slechts één solitair adenoom is dat overmatige hormonen produceert.

Om meer te weten te komen over schildklierknobbeltjes: TIREOID NODE | Diagnose en hoe het te onderscheiden van kanker

- Thyroiditis: treedt op door ontsteking van de schildklier. Het kan te wijten zijn aan virale infecties, auto-immuunoorzaken anders dan de ziekte van Graves, postpartum, enz.

- Overmatig schildklierhormoon: patiënten met hypothyreoïdie die overmatige hormoonvervanging hebben, kunnen zich presenteren met hyperthyreoïdie. In dit geval is correctie van de dosis voldoende om de symptomen te laten verdwijnen.

- TSH-afscheidende adenomen: minder dan 1% van de gevallen van hyperthyreoïdie treedt op als gevolg van ongepaste secretie van TSH. De hoofdoorzaak is adenomen in de hypofyse. Hoewel het goedaardige tumoren zijn, kan hun groei hersenstructuren samendrukken en neurologische veranderingen veroorzaken, zoals verlies van het gezichtsvermogen.

Behandeling van hyperthyreoïdie

Er zijn 3 verschillende behandelingsmodaliteiten voor hyperthyreoïdie: geneesmiddelen, bestraling of chirurgie. De keuze van de meest geschikte dient rekening te houden met individuele gegevens van patiënten zoals leeftijd, ernst van de aandoening en oorzaak van hyperthyreoïdie.

De twee belangrijkste geneesmiddelen die worden gebruikt bij de behandeling van hyperthyreoïdie zijn methimazol en propylthiouracil. Beide werken om de productie van hormonen door de schildklier te voorkomen. Het effect ervan duurt gemiddeld 3 weken, omdat deze geneesmiddelen alleen de synthese van nieuwe hormonen voorkomen en geen effect hebben op de reeds geproduceerde en circulerende hormonen.

Voor snelle symptoomcontrole kan men bètablokkerende geneesmiddelen gebruiken, zoals de beroemde propranolol of atenolol.

Ongeveer 30% van de patiënten kan na 2 jaar het medicijn permanent onderbreken zonder hyperthyreoïdie te veroorzaken. De meesten blijven echter afhankelijk van deze medicijnen.

Aangezien bijwerkingen vaak voorkomen en soms ernstig zijn, zijn andere therapeutische modaliteiten nodig.

De vernietiging van de schildklier door straling is een definitieve behandelingsoptie voor hyperthyreoïdie. De behandeling bestaat uit de inname van capsules met stralingshyodium. Terwijl de schildklier het jodium uit de voeding gebruikt om T3 en T4 te produceren, begint het alle opgenomen straling te concentreren en wordt het gedurende 6 tot 18 weken vernietigd. De straling van deze behandeling is erg klein en vrijwel beperkt tot de schildklier, omdat deze geen kanker kan veroorzaken in andere delen van het lichaam. Het wordt echter aanbevolen om zwangere vrouwen in de eerste 7 dagen van de behandeling af te sluiten, omdat er altijd een kans is op blootstelling aan straling.

Een operatie voor het verwijderen van de schildklier is de derde behandelingsoptie. Het wordt het minst gebruikt vanwege de risico's van operatieve complicaties. Zijn grote indicatie is in de gevallen waarin de schildklier sterk is toegenomen, met grote struma en het risico van obstructie van de luchtwegen.

Zowel chirurgie als radioactief jodium genezen hyperthyreoïdie, maar door de schildklier te vernietigen, leiden ze tot hypothyreoïdie. Daarom is vervanging van T4 (levothyroxine) geïndiceerd (lees: LEVOTIROXINE (Puran T4) - Indicaties en bijwerkingen).

VITAMIN D - Voordelen en belangrijkste bronnen

Vitamine D, ook bekend als calciferol, is een essentiële stof voor onze gezondheid en is verantwoordelijk voor de controle van de niveaus van calcium en fosfor in het bloed en botten. In de afgelopen jaren heeft vitamine D media-aandacht en medische aandacht gekregen voor de vermeende acties tegen infecties, kanker en hartaandoeningen.

(geneeskunde)

MINIPLE - voordelen en nadelen

De anticonceptiepil is een vorm van anticonceptie die sinds de jaren zestig op de markt verkrijgbaar is. Aanvankelijk bevatten de pillen grote hoeveelheden progesteron en oestrogeenhormonen, wat verantwoordelijk was voor de hoge mate van bijwerkingen, waaronder enkele ernstige zoals trombose, beroerte en cardiovasculaire aandoeningen

(geneeskunde)