ZIJN ZWANGERSCHAP ZWANGERSCHAPSTESTS BETROUWBAAR?
Het oudste rapport dat we kennen over een zwangerschapstest thuis komt uit het oude Egypte in het jaar 1350 voor Christus. Een test beschreven op een papyrus zei dat de vrouw die vermoedde dat ze zwanger was, moest plassen op tarwe en gerstzaden. Als de tarwe floreerde, was de vrouw zwanger van een meisje. Als de gerst moest bloeien, was de zwangerschap van een jongen. Als geen van beiden was opgegroeid, was dit een teken dat de vrouw niet zwanger was.
In de jaren zestig van de vorige eeuw, toen er niet de overvloed aan wetenschappelijk onderbouwde zwangerschapstests was die we vandaag hebben, besloot een groep wetenschappers om de test uit te testen die beschreven werd in de oude papyrus. Ongelooflijk, de studie toonde aan dat de test overeenkwam met het bestaan van zwangerschap in ongeveer 70 procent van de gevallen, een percentage dat verre van briljant was, maar zeker enig succes liet zien, wat niet alleen door toeval te verklaren was. In die tijd was de grote concentratie van oestrogeen in de urine van zwangere vrouwen uiteindelijk de verklaring voor dit feit.
Dit verhaal is interessant omdat het laat zien dat oude volkeren de rol van urine bij de diagnose van zwangerschap al erkenden (of althans voorstelden). Ook opmerkelijk is het feit dat meer dan 3000 jaar later nog steeds veel mensen zelfgemaakte methoden gebruiken, niet gebaseerd op de wetenschappelijke methode, om te proberen een zwangerschap te diagnosticeren.
Dus als een thuistoets die is bedacht door mensen die zo oud zijn en met zulke primitieve wetenschappelijke kennis een zekere mate van effectiviteit kan bieden, wat is dan het echte nut van de huiszwangerschapstests die zo door het internet worden gepropageerd?
In dit artikel zullen we een kritiek geven op de bekendste zwangerschapstests thuis, waaronder bleekwater, koken, chloor, azijn en tandpasta testen.
Wetenschappelijk bewezen zwangerschapstests
Als u iemand bent die informatie zoekt over zwangerschapstests waarvan de betrouwbaarheid wetenschappelijk is bewezen, dan is geen van de zelfgemaakte tests die in dit artikel worden beschreven voor u bestemd. Geen van hen, absoluut geen, is gebaseerd op wetenschappelijke uitgangspunten.
Voordat we verder gaan met de uitleg over de thuistesten, laten we onthouden welke zwangerschapstests juist door de wetenschap zijn bestudeerd en bewezen.
De meest betrouwbare zwangerschapstest die er is, is de dosering van het hCG-hormoon in het bloed. De slagingsfrequentie is bijna 100% wanneer de vrouw zich al minstens 1 dag achter de menstruatie bevindt. Het grootste nadeel is het feit dat het een laboratoriumtest is waarvoor een bloedmonster nodig is.
Apotheektesten zijn eenvoudiger dan bloedonderzoeken omdat ze thuis kunnen worden gedaan en alleen een urinemonster nodig hebben. Het vermogen om de aanwezigheid van hCG te identificeren is iets lager dan dat van bloedonderzoeken, maar het is nog steeds vrij hoog. De slagingsfrequentie is erg hoog als de test wordt uitgevoerd met ten minste 5 dagen menstruatie vertraging. Momenteel kost een zwangerschapstest voor een apotheek iets van ongeveer 5 tot 20 reais, afhankelijk van het merk.
Zwangerschapstest voor bleekmiddel (bleekwater)
Hoe wordt de bleekwaterzwemtest gedaan?
De bleektest is eenvoudig, je mixt eenvoudig de urine van de vrouw met een beetje bleekwater in een container. Als de oplossing bubbels bevat of van kleur verandert, is de test positief en geeft deze aan dat u zwanger bent.
De test zou gebaseerd zijn op de indirecte detectie van hCG, die zou reageren met bleekmiddel dat de hierboven beschreven veranderingen veroorzaakt.
Kritiek op de zwangerschapstest van bleekmiddel:
Wanneer we snel op Google zoeken naar informatie over de bleekprocedure van het huishouden, worden we geconfronteerd met een ernstig probleem, dat ook aanwezig is in bijna elke huisgebaseerde test die we zullen beschrijven: het volledige gebrek aan standaardisatie en methodologie.
Merk op dat er geen geschikte container is, afhankelijk van de bron, het kan een plastic beker, glas, acryl, keramiek, etc. zijn. Er is ook geen overeenstemming tussen de hoeveelheden urine en bleek. De meest geschikte bleekmiddelconcentratie wordt niet beschreven en niemand zegt ook vanaf welk moment (bijvoorbeeld hoeveel dagen vertraagde menstruatie) de test moet worden uitgevoerd.
Dit gebrek aan methodologie alleen zou voldoende zijn om de test onbetrouwbaar te maken. Iedereen die ooit contact heeft gehad met laboratoriumwerk weet dat een kleine verandering in de concentratie van één reagens voldoende kan zijn om een resultaat volledig te veranderen.
Maar er is een nog ernstiger probleem met deze test. Urine is rijk aan ureum en heeft variërende hoeveelheden ammoniak. De reactie van deze stoffen op contact met natriumhypochloriet (bleek) is goed bekend. De bubbels worden gegenereerd door de productie van chlooramine en chloorgas. Naast de reactie heeft niets te maken met het hormoon hCG van zwangerschap, beide stoffen zijn vrij toxisch bij inademing. In sommige gevallen is de hoeveelheid geproduceerd giftig gas relevant, waardoor een grote reactie en een uiterst onaangename geur ontstaat.
Blootstelling aan chloorami- negassen kan de volgende tekenen en symptomen veroorzaken:
- Hoesten.
- Misselijkheid.
- Kortademigheid.
- Irritatie in de keel, neus en ogen.
- Bronchospasmen.
In meer ernstige gevallen, bij herhaalde blootstelling, kan zelfs pneumonitis (longontsteking) voorkomen.
De test lijkt positief voor sommige mensen en negatief voor anderen, ongeacht of ze zwanger zijn of niet, juist vanwege het gebrek aan standaardisatie. Verschillende hoeveelheden en concentraties bleekwater in combinatie met verschillende hoeveelheden en concentraties urine kunnen meer of minder intense reacties genereren. De test kan zowel bij mannen als bij vrouwen positief zijn.
verdict:
De zwangerschapstest van bleekwater werkt niet alleen, maar kan nog steeds giftige gassen en dampen afgeven.
Chloor zwangerschapstest
Hoe de chloor-zwangerschapstest wordt uitgevoerd:
De chloortest bestaat uit het mengen van de urine van de vrouw met chloor in een container. Als de oplossing bubbels bevat of van kleur verandert, is de test positief en geeft deze aan dat u zwanger bent.
Kritiek op de zwangerschapstest van chloor:
In feite is de chloortest slechts een variatie op de bleektest, aangezien beide stoffen het chemische element chloor als de hoofdcomponent bevatten. Net als bleekwater reageren natuurlijke urinestoffen met chloor en produceren ze giftige gassen, zoals trichlooramine en chloorcyaan. Kleurverandering en schuimproductie zijn het resultaat van deze reactie. Het heeft niets te maken met de aanwezigheid van het hCG-hormoon in de urine.
Net als nieuwsgierigheid, weet je waarom we in sommige zwembaden een sterke geur van chloor ruiken en onze ogen branden en rood kleuren? Het is niet omdat deze zwembaden overtollig chloor bevatten, maar eerder omdat ze verontreinigd zijn met grote hoeveelheden urine en zweet. Sterke chloorgeur en geïrriteerde ogen komen voor door de giftige stoffen die door het urinemengsel worden geproduceerd en zweten met chloor in het zwembad.
verdict:
De chloorzwangerschapstest werkt niet alleen niet, maar kan nog steeds giftige gassen en dampen afgeven.
Tandpasta zwangerschapstest
Hoe de tandpasta-test is voltooid:
In een helder glas moet je urine mengen met een kleine hoeveelheid witte tandpasta (niet gekleurd). Als na twee minuten de witte pasta blauw wordt of begint te schuimen, is de test positief.
Kritiek op de zwangerschapstest van de tandpasta:
De tandpastatest lijkt iets meer gestandaardiseerd te zijn dan die van bleekmiddel, maar er zijn gemakkelijk discrepanties te ontdekken tussen de hoeveelheid tandpasta en urine.
De test werkt niet. De kleurverandering komt in de meeste gevallen niet voor, zelfs als de vrouw zwanger is. Schuimvorming komt vaak voor en treedt zelfs op bij de urine van mannen. Het schuim is een reactie van de zuurgraad van de urine met de alkalische tandpasta. Sommige tandcrèmes bevatten ook laurylether-sulfaat, een stof die schuimvorming bevordert. Hoe alkalischer de pasta is en hoe zuurder de urine, hoe groter de kans op reacties.
verdict:
De zwangerschapstest van de tandpasta werkt niet. Positieve en negatieve resultaten komen willekeurig voor, afhankelijk van de samenstelling van de pasta en de zuurgraad van de urine.
Zwangerschapstest van urine kook
Hoe de urine kooktest is gedaan:
De kooktest bestaat uit het gebruik van een aluminium container om de urine te koken. Als de urine kookt zoals melk, waardoor een supernatant ontstaat, is de test positief. Als het kookt als water, is de test negatief.
Kritieken van de urine kooktest:
Urine is een vloeistof rijk aan verschillende stoffen, in tegenstelling tot water, wat in feite water en minimale hoeveelheden van sommige minerale zouten is. De stoffen in de urine hebben verschillende kookpunten, in tegenstelling tot zuiver water, dat homogeen kookt. De kenmerken van de kook zijn naar verwachting zelfs anders. Je urine kookt alleen als water als het te verdund is. Hiervoor moet u de hele dag voldoende water drinken.
Daarom zal de kooktest positief zijn voor de meeste mensen, zelfs niet-zwangere vrouwen en mannen.
verdict:
De kookzwangerschapstest werkt niet en is in de meeste gevallen positief.
Zwangerschapstest van azijn
Hoe de azijntest is voltooid:
De azijn-test wordt gedaan door urine en azijn in een heldere container te mengen. Als de oplossing van kleur of schuim verandert, is de test positief. Als het niet van kleur verandert, is het negatief.
Beoordelingen van de azijn-test:
Azijn is samengesteld uit azijnzuur, dat een zwak zuur is. Urine is ook een mildzure substantie. Over het algemeen veroorzaakt het mengen van de twee stoffen geen reactie, behalve de kleurverandering, wat meer komt doordat de azijn een andere kleur of tint urine heeft. Overigens is dit een van de testproblemen, er is geen standaardisatie van het type azijn dat moet worden gebruikt.
In sommige klinische situaties kan urine alkalisch worden gemaakt, wat het optreden van reacties met azijnzuur zou bevorderen. Maar dit heeft niets te maken met de aanwezigheid of afwezigheid van het hCG-hormoon in de urine.
verdict:
De azijnzwangerschapstest werkt niet.
Conclusie over de zwangerschapstesten thuis
We hebben als voorbeeld een 5-tal tests gekozen, maar op het internet zijn er tientallen. Er is ook een naaldtest, Coca Cola-test, Sun Pine-test, pepertest, etc. Het is niet nodig om één voor één te spreken, want allen zijn bedrieglijk en volgen de wetenschappelijke methode niet.
De waarheid is dat de urine van de zwangere vrouw in de eerste dagen van de zwangerschap in principe gelijk is aan de urine van de niet-zwangere vrouw. Het verschil zit in de aanwezigheid van het hormoon hCG, dat zich in de eerste dagen in zeer lage concentraties bevindt. Zelfs als deze tests een wetenschappelijke basis achter zich zouden hebben, zouden ze nauwelijks zulke kleine hoeveelheden van het hCG-hormoon kunnen detecteren.
De bloedtest, die de meest gevoelige zwangerschapstest van iedereen is, maakt gebruik van de modernste laboratoriumtechnieken die in de loop van tientallen jaren zijn ontwikkeld. Daarom is het in staat om minimale concentraties van hCG te identificeren die circuleren in maternaal bloed.
Als u vermoedt dat u zwanger bent maar niet naar een laboratorium wilt om bloed te verzamelen, koop dan een zwangerschapstest voor een apotheek. Ze zijn goedkoop, betrouwbaar en leveren het resultaat binnen enkele minuten op. Het heeft geen zin om een vuile pan of kopjes met urine te krijgen, of de chemicaliën die je thuis hebt door te brengen. Geen van hen werkt en kan, zoals we hebben gezien, zelfs schade toebrengen door het vrijkomen van giftige dampen.
SWALLOWES EN EDEMAS - Oorzaken en behandeling
Oedeem is de naam die wordt gegeven aan zwelling in een deel van het lichaam. De meest voorkomende oedemen zijn die in de benen, maar oedeem kan op elk moment voorkomen. Als voorbeeld zijn er longoedeem, hersenoedeem, glottis-oedeem, tongoedeem, enz. Wanneer de zwelling generiek door het lichaam optreedt, wordt dit anasarca genoemd
Diagnose van rodehond tijdens zwangerschap - IgG en IgM
introductie Rodehond is een infectie van virale oorsprong die gewoonlijk milde beelden veroorzaakt, met weinig of geen symptomen bij de meeste patiënten. Het is in de overgrote meerderheid van de gevallen een goedaardige ziekte, die minder gevaarlijk is dan de griep, bijvoorbeeld. Rodehond heeft echter een bijzonderheid die het tot een belangrijk probleem voor de volksgezondheid maakt: het is uiterst gevaarlijk voor de foetus wanneer het tijdens de zwangerschap door de moeder wordt verkregen, vooral in de eerste drie maanden van de zwangerschap.
