VIDEO: Waarom hebben vrouwen meer last van urineweginfecties?
Bezoek ons YouTube-kanaal: https://www.youtube.com/mdsaude
Videotranscript
Wist u dat de urineweginfectie tot 30 keer vaker voorkomt bij vrouwen dan bij mannen?
Maar hoe komt het dat dezelfde infectie die door dezelfde bacteriën wordt veroorzaakt bij vrouwen zo vaak voorkomt, zo zeldzaam is bij mannen?
Wat is het verschil?
Dat is wat we in de komende vier minuten zullen uitleggen. Blijf op de hoogte!
De meest voorkomende vorm van urineweginfectie is blaasontsteking, ook wel cystitis genoemd.
Zeven van de tien vrouwen zullen gedurende hun leven minstens één episode van urineweginfectie hebben. En in 90% van de gevallen is een bacterie genaamd Escherichia coli verantwoordelijk voor deze infectie.
Escherichia coli is een bacterie die van nature in onze darmen leeft. Daar veroorzaakt het geen enkele vorm van
symptoom, infectie of ziekte.
Het probleem ontstaat wanneer deze bacteriën kunnen migreren van de darm naar de genitale regio.
Vanaf het moment dat het genitale gebied wordt gekoloniseerd door Escherichia coli, is het voldoende om de urethra over te steken om de blaas te bereiken en een blaasontsteking te veroorzaken.
En hier komen de belangrijkste verschillen tussen mannen en vrouwen naar voren.
De bacteriën die uit de darm komen, zijn veel gemakkelijker het vrouwelijke geslachtsorgaan te koloniseren dan het mannetje.
Merk op hoe de anatomische kenmerken van mannen en vrouwen het risico op urineweginfectie beïnvloeden:
De eerste stap in het proces van het vormen van een urineweginfectie is de migratie van darmbacteriën in de genitale regio.
Om de blaas te bereiken, moeten bacteriën eerst het gebied rondom de urethra koloniseren, het kanaal dat de urine vervoert.
En hier komt het eerste nadeel van vrouwen, de afstand tussen de anus en de urethra bij mannen is 8 tot 12 centimeter. Bij vrouwen is het slechts 4 tot 5 centimeter.
Dit betekent dat de bacterie om de urethra van de vrouw te bereiken de helft van de afstand moet afleggen die het bij mannen zou duren.
Maar dat is slechts de helft van de loop, als de bacteriën eenmaal in de urethra kunnen komen, moet deze nog steeds over de volledige lengte lopen totdat hij de blaas bereikt.
Nogmaals, het verschil tussen de seksen is immens. Terwijl de urethra van de vrouw gemiddeld vier centimeter meet, is de urethra van de man tot 20 centimeter lang.
En het zijn niet alleen de anatomische afstanden die vrouwen benadelen in het geval van urineweginfecties. Er zijn nog twee andere factoren.
Bij vrouwen is de ingang van de urethra net boven de vagina, wat een vrij vochtig gebied is
is voorstander van de proliferatie van bacteriën.
Daarom, bij aankomst rond de urethra van de vrouw, vindt de bacterie Escherichia coli een veel gemakkelijkere plaats om te koloniseren dan de regio rond de urethra van de mens.
En alsof het niet al deze anatomische nadelen van de vrouw zijn, produceert de prostaat van de man stoffen met een antibacteriële werking, wat de progressie van bacteriën die misschien de mannelijke urethra hebben binnengedrongen, helpt te remmen.
Dus het is niet omdat mannen resistenter zijn dan vrouwen, of omdat de bacterie een soort heeft
voorkeur voor het vrouwelijk geslacht.
Wat vrouwen ertoe aanzet meer urineweginfecties te krijgen dan mannen, zijn de kenmerken van hun geslachtsorgaan
als je meer gedetailleerde informatie wilt over urineweginfectie inclusief symptomen, oorzaken, behandeling en preventie, ga dan naar de links van de MD.Health die hier zijn.
HERPES - Types, oorzaken, symptomen en behandeling
Koortsblaasjes en genitale herpes zijn infectieuze en besmettelijke ziekten die worden veroorzaakt door een van de virussubtypen van de menselijke herpesvirusfamilie, bestaande uit 8 verschillende subtypes. Elk subtype van het herpesvirus veroorzaakt ziekten die duidelijk van elkaar verschillen, zoals waterpokken, herpes simplex en infectieuze mononucleosis, bijvoorbeeld
KAWASAKI-ZIEKTE - oorzaken, symptomen en behandeling
De ziekte van Kawasaki (DK) is een vasculitis - een ziekte die ontstaat door een ontsteking in de bloedvaten - die gewoonlijk kinderen tot 5 jaar treft en ernstige cardiale gevolgen kan hebben als ze niet goed wordt behandeld. Hoewel het een potentieel fatale ziekte is, is het sterftecijfer momenteel erg laag (minder dan 0, 3%), omdat de intraveneuze toediening van immunoglobuline in de eerste 10 dagen van de ziekte vrij effectief is om complicaties te voorkomen
