CANDIDÍASE - Symptomen, types en oorzaken

Candidiasis, of moniliasis, is de naam die we geven aan de schimmelinfectie (schimmelinfectie) veroorzaakt door Candida-schimmelsoorten. De meest voorkomende vorm van candidiasis is vaginale infectie, genaamd vaginale moniliasis of vulvovaginitis door candida.

Infecties met deze schimmel zijn echter niet beperkt tot het vrouwelijke genitale gebied, en andere gebieden zoals huid, mond, slokdarm, urinekanaal en penis kunnen ook worden aangetast, bijvoorbeeld.

Er zijn verschillende soorten Candida en veel van hen kunnen bij mensen mensenfoto's van mycose veroorzaken. Meestal ontwikkelt de patiënt echter enige infectie met de Candida-schimmel, de verantwoordelijke soort is Candida albicans .

Candidiasis veroorzaakt meestal geen ernstige symptomen bij gezonde mensen met een goed functionerend immuunsysteem. Hierin zijn candidiasis van huid, mond of vagina de meest voorkomende vormen. Bij bejaarden, patiënten met ernstige ziekten of personen met een immunosuppressie kan de schimmel Candida echter inwendige organen bereiken en een wijdverspreide en ernstige infectie veroorzaken, de zogenaamde verspreide candidiasis of invasieve candidiasis.

Dit artikel is een samenvatting van de meest voorkomende vormen van candidiasis. Voor meer informatie over enkele specifieke infecties veroorzaakt door Candida, zoals orale, vaginale of penis-candidiasis, gaat u naar de links in de hele tekst.

Wat is Candida?

Zoals eerder gemeld, is de meest voorkomende soort van de schimmel Candida Candida albicans, die wordt beschouwd als een normaal lid van de gastro-intestinale flora van mensen. De meeste mensen worden gekoloniseerd door Candida en er zijn geen symptomen aanwezig. Onevenwichtigheid in de lokale flora of in de immuunstatus van de patiënt kan er echter voor zorgen dat deze schimmel prolifereert en weefsels binnendringt, waardoor de ziekte van candidiasis wordt veroorzaakt. Daarom is het hebben van Candida anders dan het hebben van Candidiasis. Tot 80% van de gezonde mensen hebben zonder gevaar Candida-schimmel in de mondholte of het maag-darmkanaal.

We kunnen daarom concluderen dat Candida albicans een opportunistische kiem is, dat wil zeggen, het leeft jarenlang stilletjes in ons lichaam, alleen wachtend op een onbalans in ons verdedigingssysteem om ons aan te vallen.

Om het concept te versterken, kunnen we bijvoorbeeld de kolonisatie van de mond door Candida vergelijken met de kolonisatie van de huid door bacteriën. Iedereen kan begrijpen dat het feit dat we miljoenen en miljoenen bacteriën op onze huid hebben, niet betekent dat we huidaandoeningen hebben. Hetzelfde gebeurt met Candida. Om ziekte te hebben is niet genoeg om de kiemen te hebben, het is noodzakelijk dat ze ons organisme aanvallen.

Hoe treedt candidiasis op?

Candidiasis komt niet alleen voor bij mensen met een zwak immuunsysteem. Andere factoren kunnen leiden tot het ontstaan ​​van deze ringworm. Een klassiek voorbeeld is het langdurig gebruik van antibiotica. Antibiotica doden bacteriën, maar ze beschermen schimmels. Op deze manier vermindert het de concurrentie om ruimte en voedsel, waardoor het leven van de schimmels die het organisme koloniseren wordt vergemakkelijkt.

Orale candidiasis, bekend als spruw of orale moniliasis, kan ook voorkomen bij mensen zonder immuunsysteemaandoeningen, vooral bij jonge kinderen. Opgemerkt moet worden dat in dit geval de candidiasis beperkt is en weinig symptomen veroorzaakt.

Wanneer orale candidiasis ernstiger is, leidt dit ertoe dat we denken aan een toestand van immunosuppressie (lage immuniteit).

Immunosuppressieve patiënten, zoals patiënten met AIDS (lees: SYMPTOMEN VAN HIV EN AIDS), kanker (lees: KANKER | SYMPTOMEN EN DEFINITIES), gebruik van chemotherapie, orgaantransplantaties, chronisch gebruik van corticosteroïden, ernstige patiënten die zijn opgenomen op ICU's, enz., kan zich presenteren met een gegeneraliseerde schimmelinfectie, candidemie genaamd.

Bij patiënten met immunosuppressie kan candida bijvoorbeeld leiden tot:

- Longontsteking (lees: PNEUMONIA | Symptomen en behandeling).
- Endocarditis (infectie van de kleppen van het hart) (lees: ENDOCARDITE | Symptomen en behandeling).
- Meningitis (lees: MENINGITE | Symptomen, Transmissie en Vaccin).
- Urine-infectie (lees: URINE-INFECTIE | CYSTITE | SYMPTOMEN EN BEHANDELING).
- Esophagitis (infectie van de slokdarm).
- Peritonitis (infectie van het peritoneum).
- Infectieuze artritis (lees: ARTHRITIS en ARTHROSIS).

Meer dan 90% van de HIV-positieve patiënten met AIDS-criteria hebben een bepaalde Candida-infectie, meestal orale en esophageale candidiasis. Laten we na het uitleggen teruggaan naar immunocompetente patiënten (zonder veranderingen van het immuunsysteem). Om meer foto's van orale candidiasis te bekijken: CANDIDÍASE ORAL | FOTO'S

Typen candidiasis

Laten we praten over de verschillende soorten candidiasis die we kunnen ontwikkelen. Zoals reeds vermeld, kunnen Candida albicans de huid, vagina, penis, mond, slokdarm, blaas en verschillende andere inwendige organen aanvallen.

1) Vaginale Candidiasis

Op 25-jarige leeftijd zal de helft van de vrouwen ten minste één episode van vaginitis per candida hebben gehad; Gedurende het hele leven zal ongeveer 75% van de vrouwen ten minste één episode van vulvovaginale candidiasis hebben gehad, wat illustreert hoe vaak dit type ringworm voorkomt. Candida albicans is verantwoordelijk voor tot 90% van de gevallen van vaginale candidiasis.

Vaginale candidiasis komt vaak voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd, maar kan ook na de menopauze lopen, hoewel het minder vaak voorkomt.

Candida vulvovaginitis kan bij elke vrouw voorkomen, maar komt in de volgende situaties veel vaker voor:

• Recent gebruik van antibiotica (lees: ANTIBIOTICA | Types, resistentie en indicaties).
• Vrouwen met diabetes mellitus (lees: WAT IS DIABETES MELLITUS)
• Hormonale veranderingen (gebruik van hormonale anticonceptiva, hormoonvervanging of menopauze).
• Vrouwen met genetische aanleg.
• Immunosuppressed vrouwen.

Het meest typische symptoom van vaginale candidiasis is jeuk in het genitale gebied. Een brandend of brandend gevoel in het gebied rond de vulva is ook heel gewoon. Deze pijn heeft de neiging om te verergeren in de premenstruele periode of tijdens de seksuele daad (lees: PIJN TIJDENS SEKS - DISPAREUNIE EN VAGINISME).

Een ander teken is vaak vaginale afscheiding, maar de afwezigheid ervan sluit de diagnose van candidiasis niet uit. De vaginale afscheiding van de candidiasis is, wanneer aanwezig, over het algemeen wit, geurloos en van een klein volume (lees: VAGINITE CORRUGATION).

Lees ook:
- BACTERIËLE VAGINOSE Gardnerella vaginalis
- TRICOMONÍASE | Symptomen en behandeling

De symptomen van candidiasis lijken erg op die van andere vormen van vaginitis, zoals trichomoniasis en bacteriële vaginose. Daarom wordt de diagnose van vaginale candidiasis gesteld met gynaecologisch onderzoek, via verzameling van vaginale secretie en identificatie van Candida-schimmel met een microscoop.

De behandeling van vaginale candidiasis is in de meeste gevallen eenvoudig en bestaat uit een orale dosis antischimmelmiddelen, zoals oraal fluconazol in een enkele dosis of vaginale crème, die moet worden aangegeven door de gynaecoloog. Ongeveer 5% van de vrouwen heeft echter terugkerende vaginale candidiasis, die wekenlang moet worden behandeld.

Als u meer wilt weten over vaginale candidiasis en de behandeling ervan, gaat u naar de volgende link:
- Vaginale Candidiasis - Oorzaken, symptomen en behandeling
- BEHANDELING VAN VAGINAAL CANDIDIASIS
- INFORMATIE OVER FLUCONAZOOL

2) Candidiasis op de penis

Candidiasis bij mannen komt niet zo vaak voor als bij vrouwen, maar kan in bepaalde situaties voorkomen. De risicofactoren zijn vergelijkbaar met die van vaginale candidiasis, en het is belangrijk om ook slechte hygiëne van de penis en het gebruik van geriatrische of infantiele luiers toe te voegen.

De meest voorkomende symptomen van candidiasis in de penis zijn roodheid, zwelling en pijn in de eikel. Witte plaques, vergelijkbaar met die in de tong in geval van spruw, komen ook vaak voor. De laesies kunnen intense jeuk veroorzaken en vaak is er brand tijdens of na de seksuele handeling.

Net als bij vaginale candidiasis, kan candidiasis in de penis worden behandeld met antischimmelcrème of oraal.

Zie de link CANDIDIASIS IN MEN voor meer informatie over penis candidiasis.

3) Orale Candidiasis

Behalve bij kinderen, wijst orale candidiasis gewoonlijk op enige mate van immunosuppressie of verstoring in de flora van normale kiemen van de mond. Risicofactoren zijn onder meer diabetes, gebruik van kunstgebitten, ziekten die verminderde speekselvloed (xerostomie) en immunosuppressie veroorzaken, hetzij als gevolg van ziekte, geneesmiddelen of chemotherapie.

Orale candidiasis manifesteert zich als witte, romig ogende laesies op de tong, de binnenwand van de wangen en het gehemelte (het dak van de mond). De patiënt klaagt over verbranding, verminderde smaak en het gevoel katoen in de mond te hebben. Wanneer de slokdarm wordt aangetast, klaagt de patiënt over moeilijkheden en pijn om door te slikken.

De behandeling gebeurt met nistatin mondwater of oraal fluconazol.

Lees voor meer informatie over orale candidiasis: SAPINHO NA BOCA | Orale candidiasis

4) Esophageal candidiasis

In tegenstelling tot orale candidiasis, die bij gezonde patiënten kan voorkomen, is esophageale candidiasis een duidelijk teken dat er iets mis is met het immuunsysteem. HIV-infectie is een van de belangrijkste oorzaken van Candida-esophagitis, maar elke vorm van immunosuppressie kan de oorzaak zijn.

Het belangrijkste symptoom van slokdarmkanker is pijn bij het slikken, de zogenaamde odynofagie. Patiënten melden ook pijn op de borst achter het borstbeen (bot dat in het midden van de borst ligt).

De diagnose van esophageale candidiasis wordt meestal gesteld via de bovenste digestieve endoscopie (lees: HIGH DIGESTIVE ENDOSCOPY).

De behandeling wordt gedaan met oraal Fluconazol gedurende maximaal 21 dagen.

5) Candidiasis op de huid (intertrigo)

Intertrigo is de naam die we geven aan ontstekingen die voorkomen in gebieden waar twee delen van de huid elkaar raken, zoals in de huidplooien van de lies, oksels, scrotum, onder de borsten of in het gebied tussen de vingers.

Deze vouwgebieden zijn met name gevoelig voor het verschijnen van intertrigo, omdat het vochtige en hete gebieden zijn, die de verspreiding van bacteriën, vooral schimmels, bevorderen.

Candidiasis intertrigo manifesteert zich door rode plaques op de huid, die kunnen krabben of pijn doen.

De behandeling is gemaakt met schimmelwerende crèmes en algemene huidverzorging.

We zullen de intertrigo in meer detail uitleggen in een apart artikel dat binnenkort zal worden gepubliceerd.

6) Gedissemineerde candidiasis

Bij patiënten met een zwak immuunsysteem kan Candida albicans ongecontroleerd vermenigvuldigen en het bloed en vitale organen binnendringen. Infectie van de nieren, ogen, hart, lever en botten is mogelijk. Het centrale zenuwstelsel kan ook worden binnengevallen, met Candida meningitis als een van de mogelijkheden.

Invasieve candidiasis is een ernstige aandoening, niet alleen vanwege de invasie van de organen, maar ook omdat de patiënt gewoonlijk immuunonderdrukt is. De behandeling gebeurt met intraveneuze antischimmelmiddelen.

---