ERECTEMA INFECCIOUS - Transmissie, symptomen en behandeling

Besmettelijk erytheem is een besmettelijke infectie van virale oorsprong, die in staat is koorts en huiduitslag door het hele lichaam te veroorzaken. Dit virus treft vooral kinderen in de leerplichtige leeftijd, maar kan ook de volwassen bevolking bereiken.

Infectieus erytheem wordt veroorzaakt door een virus dat Parvovirus B19 wordt genoemd en daarom kan het ook parvovirus worden genoemd. Besmettelijk erytheem is ook bekend onder andere namen, waarvan de meest voorkomende de vijfde ziekte of het geschetste gezichtssyndroom is.

In dit artikel zullen we uitleggen wat erythema infectiosum is, wat de symptomen zijn, de vormen van overdracht en de behandelingsmogelijkheden.

Wat is infectieus erytheem (vijfde ziekte)

Zoals vermeld in de introductie van het artikel, is de vijfde ziekte een infectie van virale oorsprong, waarvan de meest getroffen populatie kinderen tussen 5 en 15 jaar is. Ongeveer 70% van de personen bereikt de volwassenheid al met antilichamen tegen parvovirus B19, daarom is dit virus in deze leeftijdsgroep veel minder gebruikelijk. Iedereen die er echter in is geslaagd om door zijn kindertijd en adolescentie te komen zonder besmet te worden met het virus, kan op elk moment in de volwassenheid een besmettelijk erytheem ontwikkelen.

Parvovirus B19 is een virus dat alleen mensen kan infecteren. Het verschilt van het hondenparvovirus, dat bij honden ernstige infecties kan veroorzaken, maar is volkomen onschadelijk voor de mens. Daarom gaat het menselijke parvovirus niet over op honden, op dezelfde manier dat parvovirus van honden niet besmettelijk is voor mensen.

Infectieus erytheem is de meest voorkomende klinische presentatie van parvovirus B19-infectie, maar het is niet de enige.

Infectie met parvovirus B19 is meestal goedaardig en asymptomatisch in de meeste gevallen, maar kan leiden tot ernstige bloedarmoede en aplasie van het beenmerg bij patiënten met immunosuppressie, zwanger (ernstig voor de foetus) en dragers van sikkelcelanemie (lees: ANEMIA FALCIFORME | SICKLE CELL). In dit artikel gaan we alleen vasthouden aan infectieus erytheem.

Overdracht van parvovirus B19

De meest gebruikelijke vorm van overdracht van parvovirus B19 is door contact met secreties van de luchtwegen. Dit is interessant omdat veel van de patiënten met infectieus erytheem mogelijk geen ademhalingssymptomen hebben. Zelfs bij afwezigheid van niezen, hoesten, coryza of andere ademhalingssymptomen, kan parvovirus B19 in grote hoeveelheden worden aangetroffen in het speeksel van zieke patiënten.

Dit bestaan ​​van het virus in orale secreties veroorzaakt de overdracht door kussen, druppeltjes speeksel tijdens een gesprek (spruiten), besmette handen, besmette kopjes en bestek, beddengoed, enz. Omdat het virus vele uren in de omgeving kan overleven, is transmissie door levenloze objecten die recent zijn behandeld door geïnfecteerde mensen een veel voorkomende vorm van besmetting.

De patiënt wordt 5 tot 10 dagen nadat hij is geïnfecteerd besmettelijk en blijft dus ongeveer 5 dagen zitten. Aangezien de incubatietijd 4 tot 14 dagen kan duren, is de patiënt in veel gevallen nog besmettelijker, op het moment dat de patiënt besmettelijker is.

Het begin van symptomen valt samen met het begin van antilichamen, die verantwoordelijk zijn voor het beëindigen van de besmettelijke fase van de ziekte. Daarom is, in het algemeen, wanneer de patiënt klassieke huiduitslag vertoont, hij niet langer besmettelijk.

Een andere vorm van overdracht van parvovirus B19 is de zogenaamde verticale transmissie, die van de moeder naar de foetus. Een vrouw die nooit een besmettelijk erytheem heeft gehad en die tijdens de zwangerschap geïnfecteerd raakt, kan het virus doorgeven aan de foetus. Als deze overdracht plaatsvindt binnen de eerste 20 weken van de zwangerschap, is er een verhoogd risico op een miskraam.

Zwangere vrouwen die in de kindertijd contact hebben gehad met het parvovirus, zelfs als ze geen symptomen hebben ontwikkeld, zijn immuun voor het virus en lopen geen risico op zwangerschapsproblemen.

Parvovirus B19 kan ook worden overgedragen via bloedtransfusie.

Symptomen van infectieus erytheem

De meeste patiënten die voor het eerst in contact komen met parvovirus B19 ontwikkelen geen enkel type symptoom. Anderen hebben een zeer mild beeld, vergelijkbaar met gewone verkoudheid. Het resultaat is dat, hoewel 70% van de volwassenen enig contact hebben gehad met het virus, slechts een minderheid hiervan op de hoogte is.

Bij patiënten die symptomen van infectieus erytheem ontwikkelen, begint het beeld als een niet-specifiek virus, met veel voorkomende symptomen zoals coryza, lage koorts, keelpijn, niezen, hoofdpijn, hoest, malaise, jeuk en pijn in de gewrichten. Deze eerste foto, het prodrome genoemd, duurt 2 tot 3 dagen en verdwijnt dan.

Twee tot zeven dagen na de prodromale fase keren de symptomen terug, deze keer in de vorm van huiduitslag, huiduitslag of uitslag genoemd. De uitslag van infectieus erytheem gedraagt ​​zich meestal in 3 fasen.

Fase 1 - de uitslag begint op het gezicht, waardoor de patiënt een "geschetst gezicht" krijgt. Deze uitslag is typisch zeer roodachtig, met invloed op beide wangen en met discrete opluchting. Over het algemeen worden de gebieden rond de neus, mond en ogen gespaard.

Deze uitslag van het gezicht komt vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen en duurt meestal 2 tot 4 dagen. Het is niet pijnlijk, maar het kan jeuk veroorzaken.

Stadium 2 - 1 tot 4 dagen na de uitslag in het gezicht verspreidt de uitslag zich door het lichaam. In dit stadium krijgen de huidlaesies een zeer karakteristiek uiterlijk, dat reticulaire uitslag of uitslag in de vorm van kant wordt genoemd, zoals te zien is op de foto van de opening van de tekst. Reticulaire uitslag komt vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen.

Bij volwassenen kunnen de symptomen van infectieus erytheem anders zijn. Naast de uitslag die vaak het typische netvliesverschijnsel mist, dat gemakkelijk kan worden aangezien voor rodehond, roodvonk of huidallergieën, kunnen sommige volwassenen zelfs geen huiduitslag ontwikkelen.

LEES OOK:
- RUBELLA | Symptomen en diagnose
- ESCARLATINA | Symptomen en behandeling
- ALLERGIE IN DE HUID | Voornaamste oorzaken

Hoewel meer dan 75% van de kinderen huiduitslag heeft, doet minder dan 50% van de volwassenen dat.

Bij sommige mensen, vooral bij volwassen vrouwen, is het belangrijkste en soms unieke symptoom van parvovirus B19-infectie een intense gewrichtspijn, meestal met tekenen van artritis (pijn, warmte en zwelling in de gewrichten). Handen, polsen, knieën, enkels en voeten zijn de meest aangetaste plaatsen.

Gewrichtsbetrokkenheid duurt meestal 1 tot 2 weken, maar in sommige gevallen kan het maanden duren om volledig weg te gaan.

Fase 3 - Na de acute uitslagfase, die 1 tot 3 weken duurt, kan de patiënt nog weken of zelfs maanden doorbrengen met huiduitslag, vooral na contact met heet water, overmatige blootstelling aan de zon, zeer warme dagen, stress psychologische of intense lichaamsbeweging.

Na genezing wordt de patiënt immuun voor de ziekte.

Diagnose van infectieus erytheem

Wanneer het ziektebeeld zeer karakteristiek is, met de schetsmatige uitslag in het gezicht en de reticulaire uitslag in het lichaam, kan de diagnose alleen door de symptomen klinisch worden gesteld.

In geval van twijfel kan de arts een serologie voor parvovirus B19 bestellen, wat een bloedtest is waarbij gezocht wordt naar de aanwezigheid van antistoffen tegen het virus. Wanneer de patiënt huidlaesies en / of gewrichtspijn heeft, zijn er vaak specifieke antilichamen tegen parvovirus B19 die in het bloed circuleren.

Behandeling van infectieus erytheem

In de overgrote meerderheid van de gevallen is infectieus erytheem een ​​goedaardige, zelfbeperkte ziekte die vanzelf geneest zonder enige vorm van behandeling.

Als de patiënt klaagt over jeuk of gewrichtspijn, kunnen symptomatische medicijnen zoals een antihistaminicum of pijnstillers worden voorgeschreven om de symptomen te verlichten.

---